Archiwum

Święto Szkoły

24 października 1999 roku uchwałą Rady Gminy Zespół Szkół w Rogóżnie otrzymał imię Anny Jenke.

---

Montaż słowno-muzyczny
z okazji Nadania Imienia Anny Jenke
Zespołowi Szkół w Rogóżnie

24 października 1999 r.

 

Dialog

Skąd dzisiaj w Rogóżnie tak dużo miłych Gości?
Skąd tyle uśmiechów i tyle radości?
Odpowiedz mi Moniko, Małgosiu i Maćku,
Odpowiedzcie mi, bardzo proszę!

Nie wiesz, nie wiesz, że Anna Służebnica Boża,
Kochana, Święta - kandydatka na ołtarze
Jest blisko Pana Jezusa i uśmiecha się w niebie
Do nas: do mnie, do Patrycji i do Ciebie?

Wiem, dlatego i dzieci się cieszą, bo Anna je kochała,
O różnych przygodach im opowiadała.
A dzieci nazywały Ją "Ciocią", czasem "Mamą",
bo Ona była im oddana całym sercem i duszą całą.

Myślę, że Ona nadal nas kocha: mnie i Ciebie.
Jeszcze teraz mocniej, goręcej, bo jest już w niebie.
Poprośmy Ją, by kochała także naszych Rodziców
I Panie nauczycielki w szkole,
I Panie wychowawczynie w przedszkolu.

Wszystkich nauczycieli i wychowawców na świecie,
W Polsce w każdym województwie i w każdym powiecie.
W Warszawie, Rzeszowie, Szczecinie, Lublinie
Niech dobroć Anny wszędzie po świecie słynie!

                                                                S. Bernadeta Lipian

Śpiew: "Oto jest dzień, który dał nam Pan..."

My młodzi!
potrzebujemy ideałów,
by pięknie i szlachetnie żyć.

                  Anna Jenke

pełna radości i młodzieńczego zapału,
jest bliska współczesnej młodzieży,
która poszukuje wzorców osobowych i autorytetów,
na których mogłaby oprzeć swoją teraźniejszość i przyszłość.

Jak każdy młody człowiek,
przeżywała trudne problemy,
stoczyła niejedną walkę o dobro, prawdę i sprawiedliwość.

Jej udziałem były zwycięstwa i porażki,
sukcesy i niepowodzenia,
radość i smutek.

Otaczający świat przyciągał Jej uwagę
i zmuszał do refleksji.
A życie
            powoli
                        rzeźbiło Jej duszę
według Najwyższego wzoru - Chrystusa,
który dla wszystkich jest Drogą, Prawdą, Życiem.

                                                                        S. Bernadeta Lipian

Mimoza

Nie z alabastru,
ani złotego kruszcu
Bóg Cię uformował.
Byłaś zwyczajna jak każdy człowiek,
z ułomną naturą, lecz bogatą w Boże dary,
które umiałaś rozwijać
do granic możliwych.

Delikatna - jak mimoza,
gdy trzeba - milcząca jak grób,
dobra - jak chleb
i kochająca - do końca.

To Ty, Anno Profesorko,
ślęcząca nad zeszytami uczniów do późna w noc,
zasłuchana w zwierzenia często nieudaczników,
wyrozumiała dla nich nad wyraz
i dobra jak matka.

Zagubionym - ukazywałaś Światło
i Miłość Odwieczną.
Radosnym spojrzeniem niosłaś wszystkim ukojenie.

Bez rozgłosu, po cichu, spokojnie -
przesuwałaś się ulicami miasta
i korytarzami szkolnymi, 
pozostawiając po sobie ślady Bożej miłości.

Anno, Mimozo!
Wrażliwa na Piękno i Bożą Miłość -
ucz nas mądrego życia...

                                                                        S. Bernadeta Lipian

Kochałaś dzieci i młodzież
całym sercem.

Z największą troską pochylałaś się
nad głodnym i opuszczonym
                        dzieckiem ulicy.

Jak promyki słońca

Dzieci - "to troska naszych czasów" - 
mówiłaś Anno, z pełną miłością.
I budziłaś sumienia odpowiedzialnych za ich los.

Rodzice, szkoła i Kościół -
stróże czystości dziecka.
To wzorce i przewodnicy
ku Bogu i jasnej przyszłości.
To rzeźbiarze młodych charakterów
i mistrzowie życia.

Tak to widziałaś Anno.
Tak uczyłaś i tymi słowy mówisz dziś do nas.
Bo dzieci - to promyki słońca
rozświetlające mroki dnia...

                                                                        S. Bernadeta Lipian

W Tobie młodzi ludzie
znajdują wzór i pomoc
do godnego i odważnego przeżywania swej młodości.

Odwagi

Odwagi!
Trzeba odwagi,
by nie zostać porwanym przez wichry i burze.
Trzeba odważnej wiary,
by w nawałnicach życia nie zginąć.
"Nie lękajcie się, Jam zwyciężył świat" -
mówi Chrystus.
"Piotrze, małej wiary, czemuś zwątpił" -
brzmi nam w uszach.

Wydaje się, że już koniec.
Nie ma odwrotu:
zagubiła się ludziom wiara, zniknęła miłość,
a świat leci ku przepaści...

Polska, Ojczyzna...?
Co znaczy wobec potęgi świata
niosącego cywilizację śmierci?

Odwagi!
Wiary!
"Jam zwyciężył świat".

Potrzeba odwagi w rodzinie - by zachować jej świętość.
W szkole - by nie rozminąć się z prawdą.
W Parlamencie - by mądrze sprawować rządy.
W Ojczyźnie - by jej nie zdradzić.
Odwagi!
Bez kompromisu ze złem!
Bez kolaboracji z fałszywymi prorokami i zdrajcami!

Byłaś odważna, Anno!
Płaciłaś za to wysoką cenę,
ale zwyciężyłaś.
Bo zachowałaś człowieczeństwo.
Uratowałaś etos nauczyciela i wychowawcy.
Dochowałaś wierności Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie.

Dziś za to dziękujemy Ci Profesorko, Anno!

                                                                        S. Bernadeta Lipian

Miłość do ojczyzny
wyniosła Anna Jenke
z domu rodzinnego
i przez całe życie ją pogłębiała.

Właściwie pojętego patriotyzmu
uczyła dzieci i młodzież.
Często powtarzała:
"Być Polakiem,
to żyć bosko i szlachetnie".

Ojczyzna

Ojczyzna - to święte słowo.
Nabrzmiałe dumą i honorem rycerskim.
Cenne - jak samo życie
i zachwycające - jak miłość najpiękniejsza.

Ojczyzno!
Jak Ciebie cenić trzeba? -
odpowie ten, kto Cię już stracił.

Anno, patriotko gorąca!
Dla Ciebie Polska - to druga Matka,
którą kochałaś słowem i czynem.

Ucz nas żyć dla Ojczyzny!

                                                                        S. Bernadeta Lipian

Miałaś otwarte serce
dla wszystkich.
Wszystkich szczodrze obdarowywałaś.
Głodnym dawałaś do ręki kromkę chleba,
a zagubionym niosłaś miłość.

Kromka chleba

Czym Anno
Twa kromka chleba
siłą miłości
której łaknącym potrzeba?

Może darem szczerym
serc tysiąca
dla bliźniego swego
gdy nędza przetrąca?

Stoisz pomnikiem
z chlebem i książką
miłości szaleństwem -
oczy Twe mówią
że kromka chleba
nieboskłonu
błogosławieństwem.

Posąg Twój
dla nas wzruszeniem
świadectwem
znaków czasu ewangelii -
miłosierdzia
                   czynieniem.

                                                                        Witold Szczepaniec

Żyłaś pięknie! Nie dla siebie,
lecz dla innych.

Głodnemu
            dałaś kawałek chleba,
dzieci i młodzież
            uczyłaś prawdy
            i miłości życia
            zagubionym i zabłąkanym
            wskazywałaś drogę
            w kierunku dobra, piękna i miłości!!!

Mówiłaś: "Nie wolno być miernotą, tylko mocnym człowiekiem".

Czuwaj nad nami,
i nam pomagaj!
Słabi jesteśmy,
ale gdy Ty, podasz nam rękę,
będzie nam łatwiej.

DZWONEK WRZEŚNIA

Przywołuje Cię do nas
dzwonek szkolny
wrześniem strojny,
a polski wrześniowy
sprzed lat Anno -
to był alarm wojny.
I te dzwonki trudnego czasu
trwania na białoczerwonym
posterunku
przeszły z Tobą,
a później bez Ciebie
z Twym przesłaniem -
boś w Domu Pana.
Módl się za nami Anno
o wychowanie w miłości,
prawość obyczajów,
Ojczyznę od rozbojów
i prywaty wolną.
Niech prawdę
i progu nadziei
nie przesłoni grzech
złotego cielca.
Zapraszamy Cię Anno
do naszych szkół
z modlitwą
i darami Pana.
Modlimy się
za Kościół i Naród -
za te dwie polskie dłonie
wzajemnie się
                    obejmujące.

                                                                        Witold Szczepaniec

Dla młodzieży byłaś jak dobra matka
i przyjaciel, przed którym serce
można otworzyć.

Dla nauczycieli - wychowawców stałaś się wzorem,
przykładem pięknej postawy i wielkiego zaangażowania
w pracy wychowawczo-dydaktycznej.

"Tak cudnie da się uczyć" - zwierzałaś się.

I uczyłaś - po mistrzowsku -
rzeźbiłaś ducha powierzonej Ci młodzieży.

"Chcę kroczyć do gwiazd" - powtarzałaś często.

Zapatrzeni w Ciebie,
pójdziemy Twoimi śladami.

Nieważne, że będą to małe,
dziecięce kroczki.

Ważne! Najważniejsze!!!
Żeby iść w tym kierunku,
w którym ty podążałaś.
"Dobrocią, miłością, ciszą, pogodą - zwyciężać świat!
Być żywym listem Chrystusowym".

To Twój program życiowy,
który zostawiłaś nam w testamencie,
a który możemy i przyjmujemy za własny.

APOSTOŁ MIŁOŚCI

Łódź Twego życia
płynie do gwiazd
a Ty ciągle patrzysz
na ziemię -
tu zostawiłaś
młodzieży moc
i zatroskane serce
o polskie plemię.

Nad modrym Sanem
wiosenne niebo
kwiatami zdobi
Twój grób -
przy nim modlitwa
i nasza pamięć
u Twoich stóp.

Patrz na nas Anno
z przystani Nieba
ślij nam serdecznie
różaniec słów -
upraszaj łaski
u Dobrego Boga
i naszej Matce
dobrze o nas mów.

Będziemy JEDNO
w polskiej rodzinie
tak nas uczyłaś
z miłości -
pójdziemy zwarci
biało-czerwoni
i w sercu z Bogiem
na Wysokości.

                                                                        Witold Szczepaniec

Śpiew: "Abyśmy byli jedno..."

1. Patrzę na ptaki i lilie polne,
widzę, jak Ojcze troszczysz się o nie.
Tylko my, ludzie, na Twojej ziemi
Nie potrafimy chlebem się dzielić.

Ref: Abyśmy byli jedno, podajmy sobie ręce
Abyśmy byli razem i jedno mieli serce.
Dzielmy się chlebem, dzielmy się niebem,
Niech się odmieni, niech się odmieni
Oblicze ziemi, tej ziemi.

2. Przymnóż nam wiary i odmień serca.
Niechaj zapłonie ogień braterstwa.
I niech już przyjdzie na ludzką ziemię
Oczekiwane wciąż nowe plemię.

Ref: Abyśmy byli...

3. O ludzie, bracia do was wołamy -
Niech się zakończą grzechów rozłamy
I w ocalonym rodzinnym domu
Obdzielmy siebie znakiem pokoju.

Ref: Abyśmy byli...

4. O Chryste, Królu przyszłego wieku
Niechaj blask prawdy w każdym człowieku
Uczyni jedno ludzkie wyznanie
Żeś Ty nam Bogiem, żeś Ty nam Panem.

Ref: Abyśmy byli...

 

Anno Jenke - kim Jesteś?, kim Byłaś?!

• Byłaś dziewczynką, miałaś kochających rodziców, jak my wszyscy...

• Byłaś uczennicą, chodziłaś do szkoły, jak my teraz chodzimy...

• Byłaś harcerką - my też będziemy, bo chcemy się od Ciebie, uczyć wszystkiego...

• Byłaś studentką, nauczycielką, dyrektorem szkoły...

Nazywano Cię "Dziwną dziewczyną"...
Sama zaś nazywałaś się "Słoneczną skałą"...,
a kiedy odeszłaś "na drugi brzeg życia" - do wieczności - nazywają Cię

"Perłą Jarosławia"...

Anno Jenke!        Kim Jesteś?!        Kim byłaś?!
Byłaś człowiekiem zwyczajnym
                                                i niezwyczajnym...

Służyłaś, po prostu służyłaś drugiemu człowiekowi
i dlatego osiągnęłaś pełnię człowieczeństwa.
Byłaś jak ta "Słoneczna skała" - nieugięta i nieustraszona.

Wszelkie przeciwności "dodawały Ci skrzydeł"
i coraz wyżej i wyżej "szybowałaś" ku niebu!

Będziemy Cię pielęgnować,
i szczycić się Tobą            "Perło Jarosławia"
i odkrywać wciąż na nowo bogactwo Twojego człowieczeństwa!

Śpiew: "Musimy siać"...

Musimy siać, choć grunta nasze marne,
Choć nam do orki pługów brak i bron,
Musimy siać, choć wiatr porywa ziarna,
Choć w ślad za siewcą kroczą stada wron.

Musimy siać, nie wiedząc w którą stronę
Poniesie wiatr i w ziemię rzuci siew,
Nie wiedząc, kto i gdzie pozbiera plony,
W dożynki czyj radosny huknie śpiew.

Nie wolno nam ni sił, ni dnia marnować,
Musimy siać, musimy tworzyć cud!
Nie wolno nam po spichrzach ziarna chować,
Na świecie głód, na świecie straszny głód.

A nas tak mało tych, co mogą pomóc,
Ze swych zapasów szczyptę braciom dać.
I choć nie przy nas wzejdzie ruń zielona,
My róbmy swoje - my musimy siać.

Scenariusz opracowała:
Janina Fudali

---

Nadanie imienia to Święto Szkoły. To wydarzenie historyczne, które na długo pozostanie w pamięci uczniów, nauczycieli i całej społeczności lokalnej. A oto fragmenty przemówień naszych Gości:

Ks. Biskup Stefan Moskwa

"Pierwszy i zasadniczy obowiązek wychowania spoczywa na rodzicach. To rodzice mają obowiązek chronić i ubezpieczać życie swoich dzieci, by umiały odrzucić zło, które zagraża młodemu człowiekowi.

Obowiązek wychowania spoczywa również na barkach szkoły, która przygotowuje młodych ludzi do życia zawodowego. Młody człowiek musi nauczyć sięwybierania pomiędzy dobrem a złem, odpowiedzialnego kierowania swoim życiem, kształtowania umysłu i serca tak, aby były wrażliwe.

Dzisiaj szkoła przeżywa wielką uroczystość. Nadanie imienia szkole można porównać do sakramentu chrztu i bierzmowania, bo przejmuje wypracowany, pielęgnowany i ubogacany życiem program Prof. Anny Jenke, która całym swoim życiem i duszą kochała szkołę i dzieci.

Praca w szkole polega na przekazywaniu i zdobywaniu wiedzy. To szlachetne motywy. Prof. Anna Jenke służyła dzieciom i młodzieży, udostępniała swoją bibliotekę i mieszkanie, każdy mógł do niej przychodzić. Opiekowała się dziećmi zaniedbanymi i opuszczonymi. Umiała przekazywać mądrość swojego życia i swojego serca tym, którzy uczą i którzy się uczą. Pracę swoją pojmowała jako służbę całym sercem.

Mądrością swojego życia służyła młodzieży, aby umiała zwycięsko podjąć trud życia. Wraz z rozwojem intelektu bardzo ważna jest sfera rozwoju wychowania człowieka. Wiedza musi być przyjmowana wraz z rozwojem serca. Prof. Anna Jenke kształtowała serca przebaczające, służebne, odpowiedzialne.

Słowa uznania kieruję pod adresem szkoły, wypełniliście świątynię swoją obecnością. Szkoła współuczestniczy w dziele wychowania i kształtowania charakterów.

Niech Duch Św. błogosławi i prowadzi nas wszystkich do tego momentu, gdy spotkamy się z Chrystusem w Niebie.

Modlitwa Ks. Biskupa przed poświęceniem Tablicy Pamiątkowej:

Wdzięczność jest przejawem duchowej kultury człowieka i wyrazem pamięci o otrzymanym dobru. Wszyscy czujemy się dłużnikami wobec Boga, który dał nam istnienie, zdrowie i zdolności. Jesteśmy dłużnikami względem rodziców, nauczycieli i wychowawców, którzy na różnych drogach życia słowem i przykładem kształtowali naszą osobowość, uczyli prawdy, miłości, poświęcenia dla braci. Dzisiaj zgromadzeni w murach tej szkoły pragniemy utrwalić w sercach i w kamieniu naszą wdzięczną pamięć o wybitnych nauczycielach i wychowawcach, szczególnie o Patronce tej szkoły Prof. Annie Jenke, którzy w trudnych chwilach ojczystej historii mieli odwagę mówić prawdę i strzec jej w umysłach młodzieży, którzy oddali swe życie w służbie ojczyzny i narodu.

Dzisiaj wzywamy Bożego błogosławieństwa nad tą szkołą, która ma być ośrodkiem poszukiwania i szerzenia prawdy. Modlimy się, aby Ci, którzy tutaj będą się zajmować formacją dzieci i młodzieży potrafili w nauczaniu łączyć ludzką mądrość i ewangeliczną prawdę, aby nauczyciele i uczniowie strzegli w swoich duszach prawdziwej wiary i potrafili ją wyznawać życiem. Modlić się będziemy, aby uczniowie znajdowali w nauczycielach Chrustusa-Mistrza i ubogaceni ludzką i Bożą mądrością byli gotowi nieść innym braciom światło i pomoc.

Panie Boże Wszechmogący wysłuchaj nasze modlitwy i spraw aby ten dom przeznaczony do kształcenia i wychowania młodzieży oraz rozwoju nauki, uczniowie i nauczyciele przeniknięci słowami prawdy dawali świadectwo życia chrześcijańskiego i całym sercem trwali w jedności z Chrystusem-Nauczycielem, który żyje i króluje, Bóg na wieki wieków. Amen."

---

Kurator Oświaty mgr Alfreda Łoboda

"Szanowni Państwo! Proszę pozwolić na chwilę osobistych refleksji. Najpierw pragnę wyrazić gorące podziękowanie za możliwość uczestniczenia w tej niezwykle podniosłej uroczystości, w tym niecodziennym spotkaniu przyjaciół szkoły i przyjaciół Sługi Bożej Anny Jenke. Spotkanie to traktujemy jako dziękczynną modlitwę Bożej Opatrzności za wzór świętego Nauczyciela-Wychowawcy, wzór człowieka tak bardzo potrzebnego nam, potrzebnego polskiej szkole.

Wracam wspomnieniami do słów Ojca Św. wypowiedzianymi w Łowiczu do nauczycieli-wychowawców: "Stoicie przed trudnym i poważnym wyzwaniem. Młodzi was potrzebują! Oni potrzebują wzorców, które byłyby dla nich punktem odniesienia. Oczekują odpowiedzi na wiele zasadniczych pytań, jakie nurtują ich umysły i serca, a przede wszystkim domagają się od was przykładu życia. Trzeba, abyście byli dla nich przyjaciółmi, wiernymi sprzymierzeńcami w młodzieńczej walce. Pomagajcie im budować fundamenty pod ich przyszłe życie".

Wspólnie ze szkolną społecznością modlę się dziś w intencji tej szkoły, którą Anna Jenke obejmuje dziś w duchowe kierowanie i modlę się za całą oświatę podkarpacką i powierzam Jej opiece.

Do przepięknej tradycji polskiej szkoły należy nadawanie imion niezwykłych postaci, szanowanych i cenionych, uznawanych za autorytety. Te tradycje tworzycie również Państwo.

Gratuluję wyboru, to szczególny dar mieć takiego Patrona. Razem z Państwem przeżywam to święto w sposób szczególny, gdyż dla mnie osobiście jest postacią bardzo bliską.

To dzień radości dla całego środowiska, dla całej wsi, dla całej gminy. W nowe Tysiąclecie Zespół Szkół w Rogóżnie wchodzi ze swoim Patronem, niekwestionowanym autorytetem, wzorem cnót osobowych. Od tego momentu rodzina szkolna przyjęła zobowiązanie iść śladami Wielkiej Patronki. Tak uczyć i tak wychowywać, jak uczyła i wychowywała Anna.

To wielki zaszczyt, ale i wielkie zobowiązanie. Cieszę się, że szkoła jest gotowa to zobowiązanie realizować. Każdy dziś z nas stawia pytanie: W czym sługa Boża jest dla nas wzorem? I każdy coś dla siebie znajduje. Na pewno jest dla nas wzorem umiłowania Boga i ojczyzny, umiłowania żywego człowieka-dziecka-ucznia, a w szczególności tego trudnego, tego, które wymaga najwięcej. Jest wzorem zawierzenia Maryi - zawierzenia się w modlitwie, powierzenia wszystkich spraw Bogu.

Dla uczniów Prof. Anna Jenke jest wzorem serdecznej dobroci, niezwykłego ciepła i umiejętności szczerej wdzięczności dla rodziców i nauczycieli. Jest wzorem radości, która w każdym dniu promieniowała wzorem piękności i wierności tym pięknym ideałom, które przyjęła jako harcerka. Dla nauczycieli-wychowawców jest Prof. Anna wzorem, przykładem szczególnej intuicji, wyczucia pedagogicznego, intuicji wyczuwanej w modlitwie, która pozwalała rozumieć Jej szkołę jako żywy organizm, w której jest żywy człowiek - uczeń, nauczyciel, rodzic, wzorem traktowania pracy jako służby.

Świadectwem, że tak traktowana misja nauczyciela może być źródłem radości, dzielenia się tą radością z innymi, radowania się każdym sukcesem ucznia i dzielenie jego niepowodzenia. Wzorem odwagi i stanowczości w słusznej sprawie, jak być sobą, jak być wierną tym wartościom, które przyjęła.

W tym miejscu niech przemówi sama Patronka: "Wszystko zrobię, by młode pokolenie było piękne, radosne i czyste. Rzeczywistość naokoło jest bardzo daleka od ideału. A jednak z wiarą, nadzieją i miłością wchodzimy w ten rok szkolny... Moją ufność składam u stóp Twoich i wierzę, że przez Ciebie Matko Boża przyjdzie ratunek"

Niech te słowa Sługi Bożej Anny stanowią dla wszystkich nauczycieli i dla młodzieży przesłanie na ten szczególny rok pracy szkoły i na następne lata w nowym Tysiącleciu. Tylko wzorowanie się na wielkich i kryształowo czystych charakterach rodzi piękne idee i szlachetne czyny.

Niech Bóg poprzez Sługę Boża Annę-Patronkę błogosławi tej szkole."

---

Wiceprezes Towarzystwa Przyjaciół Anny Jenke
mgr Tomasz Petry, uczeń Anny

"Życzę w imieniu Towarzystwa, żeby Anna była Patronką, która będzie wypraszała wielkie łaski nie tylko dla szkoły, ale całej społeczności.

Anna działa w sposób zadziwiający, proszę zawierzyć Jej wszelkie problemy wychowawcze.

Do młodzieży: Jeżeli zwrócicie się do Anny i poprosicie ją o wstawiennictwo, to Ona wam pomoże, ale musicie jakąś cząstkę działania własnego dać.

Życzę sukcesów, owocnej pracy wychowawczej dla szkoły pod tak wspaniałym Patronem."

---

Siostra dr Bernadeta Bernadeta Lipian - biograf Anny

Siostra podziękowała za ten "śmiały krok" i życzyła, żeby Anna tu zamieszkała: "Posadźcie Ją w pierwszej ławce, niech tam siedzi niewidzialna, niewidoczna, a w tej szkole będzie dobrze, ręczę, ręczę! Niech Anna zasiądzie w pierwszej ławie szkolnej, w każdej klasie, w każdym czasie i czuwa tu, by było bezpiecznie, by edukacje, wychowanie, szły we właściwym kierunku, w duchu prawdy, w duchu miłości, w duchu wierności Bogu, Kościołowi i Ojczyźnie."

---

Ks. Prałat Stanisław Bar

"W imieniu wszystkich, którzy kończyli tę szkołę mogę powiedzieć, że spotykaliśmy nauczycieli, którzy nas kształtowali, wywarli jakieś piętno na tym, kim dzisiaj jesteśmy, którzy dzielili się z nami swoim bogactwem.

Dzisiaj ukazana postać Anny Jenke, Patronki tej szkoły, napawa wielkim optymizmem, że Ci, którzy będą kształtować postawy tego pokolenia, które dzisiaj się wychowuje, które decydować będzie w obliczu kolejnego, nowego Tysiąclecia, że właśnie wpływ na tych, którzy kształtują te postawy, będzie miała na pewno Patronka tej szkoły - Anna Jenke.

Dzieci i młodzież tej szkoły będą miały tę wielką szansę i to szczęście, aby patrzeć na bogactwo osobowości Patronki tej szkoły, aby tutaj czerpać swój wzór, aby budować na tym Jej fundamencie swą przyszłość.

Życzę gronu nauczycielskiemu, młodzieży, dzieciom, żeby ten wzór i to ciepło tej miłości służebnej było tym, co pozwoli wzrastać duchowo, wzrastać w pięknie, szlachetności, w umiłowaniu Boga i ojczyzny.

Szczęść Boże!"

---

​

Wpisy Gości do Księgi Pamiątkowej

 

"To spotkanie zapamiętam jako przykład dla innych szkół jak pracować z młodzieżą, aby Pana Boga wprowadzać do szkoły, po latach."

"...Polsce potrzebni są ludzie z charakterem. Anna Jenke jest najlepszą Patronką dla nauczycieli i młodzieży w okresie tak trudnym jak obecny."

"...Prof. Anna reprezentowała dobro, przed którym zło padało na kolana. Cieszę się, że w tej szkole Anna będzie obecna i dziękuję za to wszystkim, którzy się do tej radosnej chwili przyczynili."

"...Życzymy, by wartości, którymi żyła i którym służyła Anna na stałe zagościły w sercach ludzi pracujących w tej szkole."

"Młodym będąc stykamy się z wieloma ludźmi bez świadomości, że nas kształtują. Miałem wielkie szczęście, że byłem Jej uczniem..."

---

Zdjęcia z uroczystości

Odsłonięcie Tablicy Pamiątkowej przez Wójta Gminy Łańcut Pana mgr inż. Zbigniewa Łozę

i Kuratora Oświaty Panią mgr Alfredę Łoboda
 

Gazetka okolicznościowa

 

Msza Św. pod przewodnictwem Ks. Biskupa Stefana Moskwy

 

Poświęcenie Tablicy Pamiątkowej

 

Od prawej Ks. Proboszcz Zbigniew Malec, a od lewej Ks. Stanisław Bar

 

Odczytanie uchwały o nadaniu imienia Anny Jenke Zespołowi Szkół w Rogóżnie przez przewodniczącego Rady Gminy Ryszarda Bara

 

Pani mgr Bogusława Rygowska i Pan mgr Tomasz Petry
z Towarzystwa Przyjaciół Anny Jenke w Jarosławiu

 

Siostra Bernadeta Lipian - biograf Anny Jenke

 

Wystąpienie przewodniczącego Rady Rodziców Pana Zbigniewa Mikuły

 

Program poświęcony Patronowi Szkoły

 

Przemówienie Kuratora Oświaty Pani mgr Alfredy Łoboda

 

Grono Pedagogiczne Zespołu Szkół w Rogóżnie

 

Wystąpienie Konrada Sacały w imieniu Samorządu Uczniowskiego
 

Podziękowanie dostojnym Gościom